La infanoj che la strato Brufarantoj - Линдгрен Астрид - Страница 6

• Предыдущая
• 6/8
• Следующая

Tiam Lotta diris:

? Aj, aj, avino, kion vi jus diris! Sed Lotta mem preskau­ neniam plu diras 'diablo'.

Preskau­ la plej amuza afero, kiu estas ce avino kaj avo, gi estas luddometo, kiun panjo kaj onklino Kajsa havis, kiam ili estis infanoj. Gi estas ruga kaj situ-as en gardenangulo, kaj tien kondukas mallarga pa-do kaj antau­ gi estas herbotapiso, sur kiu kreskas lekantoj. Kaj en la luddometo estas etaj blankaj mebloj, tablo kaj segoj kaj sranko, kaj en la sranko estas pupvazaro kaj pateto kaj pupgladilo kaj karafeto kun glaso aldone por havi sukon en gi. En la luddometo logas pupoj de panjo kaj de onklino Kajsa. Kaj tie estas benketo, kiun avino havis, kiam si estis infano, imagu, ke benketoj povas igi tiom malnovaj!

Unu tagon ni ludis en la luddometo, kiam ni estis ce avino kaj avo. Tiam ni ludis, ke Jonas estis pacjo kaj mi estis panjo, kaj Lotta estis nia domhelpantino kaj nomigis Majken.

? Nun pacjo eliros kun Bebeto, tuj diris Jonas kaj prenis pupcareton kun bebpupeto de onklino Kajsa ene kaj eltrenis gin en la gardenon.

? Kaj nun mi devas lavi en la kuirejo, diris Lotta.

? Ne, unue ni devas fari fromagon, mi diris, car

estis ja mi, kiu devis decidi, car mi estis panjo.

? Farigos neniu fromago, antau­ ol mi estos lavinta, diris Lotta.

Sed tiam Jonas kaj mi diris, ke Lotta ne devis kunludi, se si ne faris, kiel ni diris. Kaj poste ni faris fromagon. Kiam oni faras fromagon, oni prenas ribojn kaj frambojn kaj metas ilin en naztukon, kaj poste oni elpremas tutan sukon, kaj kio restas en la naztuko, el tio oni faras malgrandajn rondajn fromagojn, kiuj estas plej acidaj en la mondo.

? Cu oni povas nun finfine lavi la kuirejon? diris Lotta.

Kaj tiam si prenis lavsitelon kaj iris en la kuirejon de avino por akvo, kaj preskau­ la tutan akvon si elversis sur la plankon en la luddometo kaj komencis lavi per broso, sur kiun si metis sapon. La tuta Lotta gisfunde malsekigis.

? Cu vi nagas au­ kion vi faras? diris Jonas, kiu ne plu estis ekstere kun Bebeto.

? Mi lavas la kuirejon, diris Lotta. Car oni devas

lavi la kuirejon, kaj tio estas la plej amuza afero. Sed Jonas kaj mi devis helpi visi la akvon. Lotta ne volis. Si nur staris apude kaj rigardis.

Majken, vera Majken, si kutimas kanti kaj danci, si eksvingas la krurojn kj kantas, "Trarallanrallanli, mi versas pri vi", kantas Majken.

Lotta faris simile al Majken, si eksvingis la krurojn kaj kantis "trarallanrallanli", si kantis, "mi versas pri vi". Kaj kiam si kantis "versas", tiam si prenis penikon, kiu pendas sur la muro en la luddometo, kaj trempis gin en la lavsitelon kaj versis tutan mason da akvo sur Jonas kaj min kaj ridis per ciuj fortoj. Tiam ni ekkoleris kaj diris, ke se si estis tiom stulta, do si mem povis visi la akvon. Sed Lotta nur dau­re svingis la krurojn kaj kantis "Mi versas pri vi". Estis tute glite sur la planko pro ciu sapo, kaj kiam Lotta svingis la krurojn tiom arde, si renversigis, kaj sia kapo batigis kontrau­ la srankon, povra Lotta! Ti-am si ekkriis kaj diris:

? Ne estas amuze esti Majken.

Kaj si eliris por trovi la katon anstatau­e, kaj Jonas kaj mi ludis solaj kaj faris spinacon el siringofolioj kaj mangis fromagon kaj spinacon, kvankam estis nur, ke ni sajnigis.

Subite ni au­dis Lottan krii ekstere, kaj kiam ni elrigardis, ni ekvidis sin treni la katon je la vosto, kaj tiam la kato ekkoleris kaj gratis sin. Tiam si eniris la luddometon ce nin kaj ploris kaj kriis kaj diris:

? Mi nur tenis lin je la gambo, kaj tiam li gratis min!

Panjo kaj avino ne estis hejme, do ni iris por trovi Majken kaj ricevi plastron por Lotta. Majken ne es-tis en la kuirejo. Sed Lotta, si estis forgesinta resrau­bi akvokranon, kiam si alportis lavakvon, kaj mi povas diri, ke estis dekoble pli multe da akvo sur la kuireja planko, ol estis en la luddometo, kiam Lotta lavis. Jonas tretetis tra ciu ciu akvo kaj resrau­bis la kranon, kaj guste tiam venis Majken. Si kunfrapis la manojn kaj ekkriis:

? Kion vi faras, Jonas?

? Li nagas, diris Lotta kaj ridis per ciuj fortoj. Sed Majken volis scii, kiu malsrau­bis la kranon, kaj tiam Lotta diris:

? Tion faris mi.

? Kial vi faris tion? diris Majken.

? Car mi havas spittagon hodiau­, diris Lotta.

"Spittago" diras Lotta. Tiam si celas misfortunan tagon, kiam cio pasas idiote. Mi opinias, ke Lotta havas misfortunan tagon preskau­ ciam.

Sed Majken, si visis la plankon kaj metis plastron sur Lottan kaj donis al ni cokoladon kaj bulkojn ce la kuireja tablo kaj dancis por ni kaj svingis la krurojn kaj kantis "Trarallanrallanli, mi versas pri vi".

Lotta formangis kvin bulkojn, kaj Jonas formangis kvar, kaj mi formangis tri.

? Ci tio estas vere tre placa spittago, diris tiam Lotta. Kaj poste si brakumis Majken lau­pove plej firme kaj kantis:

? Trarallanrallanlin, mi forte kisas vin.

Kaj poste si faris tion, kaj tiam Majken diris, ke si estis carma infaneto.

Jonas kaj Lotta kaj mi, ni havas du gekuzojn, kiu estas idoj de onklino Kajsa. Kiam ni gastis ce avino kaj avo en la vilago somere, tiam ankau­ onklino Kajsa venis tien kaj kunprenis Anna-Klaran kaj Totten. Anna-Klara kaj Totte, ili estas niaj gekuzoj. Anna-Klara estas same maljuna, kiel Jonas, kaj Totte estas same juna, kiel Lotta. Anna-Klara povas drasi Jonas, car si estas tre forta kaj tial si estas vere tre decidema. Kaj Lotta povas drasi Totten tre facile, ti-on si ja vere faris, kvankam panjo diris, ke si ne rajtas.

? Kial vi batas Totten, kiu estas tre afabla? diris panjo al Lotta.

? Car li estas tre dolca, kiam li ploras, diris Lotta.

Tiam Lotta devis sidi sola en la luddometo, por ke si farigu obeema. Kaj tiam Anna-Klara elpensis, ke ni ludu, ke Lotta sidas en prizono kaj ni devas savi sin.

? Unue ni devas kase sendi al si iom da mangajo, diris Anna-Klara. Car en prizono oni ricevas nur akvon kaj panon.

Kaj ni iris en la kuirejon kaj petis Majken, ke ni ricevu malvarmajn viandobulojn. Anna-Klara metis la viandobulojn en korbeton, kiun ni havis por pluki berojn en gin. Poste Jonas kaj Anna-Klara suprengrimpis sur tegmenton de la luddometo kaj kriis al Lotta, ke ni mallevos la mangajon por si tra la fumtubo. Sed tiam Lotta elsovis la kapon tra la fenestro kaj demandis, kial si ne povis ricevi mangajon tra la fenestro au­ tra la pordo.

? Cu la pordo ne estas slosita? diris Anna-Klara.

? Ne, en vero tio estas falsprizono, diris Lotta. Venu ci tien kun la viandobuloj!

Sed tiam Anna-Klara ekkoleris kontrau­ Lotta kaj diris, ke kiam oni sidas en prizono, tiam oni devas ricevi mangajon mallevita tra fumtubo.

? Tio certas, diris Anna-Klara.

? Do ek, diris tiam Lotta.

Kaj Anna-Klara prenis longan snuron el la korbo kaj mallevis gin tra la fumtubo. Jonas povis helpi mallevi, kvankam ne multe. Sed Totte kaj mi povis nur stari sube kaj rigardi.

? Jen venas la viandobuloj, kriis Lotta en la luddometo. Kaj krome multe da fulgo, si diris.

Totte kaj mi rigardis tra la fenestro kaj vidis Lot-tan formangi la viandobulojn. Sed estis multe da fulgo sur ili, do Lotta farigis tute nigrovizaga kaj nigromana. Anna-Klara diris, ke tio estis nur bone, car tiam Lotta povis esti kaptita negrosklavo, kiun ni povis savi. Kaj Lotta smiris sur sin ec pli da fulgo, por ke si farigu vera negrosklavo. Sed Totte ploris, car li kredis negrosklavojn esti dangeraj.

? Ili ne estas dangeraj, diris Anna-Klara.

? Sed ili aspektas dangeraj, diris Totte kaj ploris ec pli.

Tiam Lotta farigis kontentega kaj grimacis al Totte kaj diris:

? Multaj negrosklavoj estas sufice dangeraj. Poste si diris:

? Savu min tuj, car mi volas iri cirkau­e kaj timigi homojn. Mi satas, kiam homoj ektimas min.

• Предыдущая
• 6/8
• Следующая